مهنا جوانبخت، عضو هیات علمی گروه آموزشی شنوایی‌شناسی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی همزمان با ١٣ اسفند ماه و روز جهانی شنوایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایران‌آنلاین گفت: اساسا کم‌شنوایی در بدو تولد به صورت مادرزادی شیوع بین یک تا سه نفر در هر هزار تولد زنده را دارد و این میزان برای کم‌شنوایی‌هایی است که اصطلاحا ایجاد ناتوانی می‌کنند و به اقدام توانبخشی نیاز است.
وی با اشاره به عوامل آسیب زننده به شنوایی، عنوان کرد: داروهایی که بر دستگاه شنوایی تاثیر دارند، نویزهای آسیب‌رسانی که افراد در معرض آن قرار می‌گیرند، استفاده زیاد و نابه‌جا از هدفون و هندزفری در سنین نوجوانی و جوانی و مشاغلی که نویز صنعتی دارند، شیوع کم‌شنوایی را افزایش می‌دهند و درکنار آن عوامل فیزیولوژیک همچون افزایش سن بر سلامت سلول‌های گیرنده شنوایی تاثیر می‌گذارد.
عضو هیات علمی گروه آموزشی شنوایی‌شناسی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، با بیان اینکه شیوع کم‌شنوایی با افزایش سن از قریب به 40 سالگی به صورت تساعدی افزایش می‌یابد، اظهار کرد: شاهد آن هستیم که در سنین سالمندی جمعیتی نزدیک به 40 درصد از جوامع مختلف درگیر درجات متفاوتی از کاهش شنوایی هستند.
جوانبخت استفاده از هدفون و هندزفری را یکی از مهم‌ترین عوامل شیوع کم‌شنوایی در سال‌های اخیر برشمرد و گفت: این امر سبب شده پیش از رسیدن به سن 40 سالگی درمیان نوجوانان و جوانان شاهد کم‌شنوایی در جامعه باشیم.
وی در راستای میزان آسیب استفاده از هدفون و هندزفری عنوان کرد: این میزان به مدت زمان بهره‌گیری افراد از این تجهیزات بستگی دارد و می‌تواند کم‌شنوایی‌های خفیف، متوسط و شدید را درپی داشته باشد و عوارضی همچون وزوز گوش و اختلال در پردازش‌های شنوایی را به همراه داشته باشد.
عضو هیات علمی گروه آموزشی شنوایی‌شناسی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، خاطرنشان کرد: حداکثر زمانی که افراد از این تجهیزات استفاده می‌کنند باید بین 20 تا 25 دقیقه باشد و حتما با فواصل استراحت مجددا از این دستگاه‌ها بهره گیرند و سطح شدت مجازی که افراد می‌توانند از این سیستم‌ها استفاده کنند، 60 درصد خروجی هر سیستمی است که با آن کار می‌کنند.
جوانبخت در خصوص ضرورت ارزیابی دوره‌ای گوش و شنوایی نیز توضیحاتی را ارائه کرد و گفت: از سنین بدو تولد ارزیابی شنوایی آغاز می‌شود تا کم‌شنوایی‌های مادرزادی شناسایی و اقدامات توانبخشی انجام شود تا کودکان در معرض آسیب‌های زبانی، گفتاری و اختلالات اجتماعی که به دنبال کم‌شنوایی برای آن‌ها به وجود می‌آید، قرار نگیرند.
وی ادامه داد: پس از آن ارزیابی دوره‌ای شنوایی را در سنین ورود به دبستان، کلاس سوم و کلاس پنجم در دستور کار قرار داده‌ایم و ارزیابی‌ها پس از این سنین صرفا برای افرادی است که یا در معرض آسیب‌های مرتبط با شنوایی قرار دارند یا به اختلالات شنوایی مشکوک هستند و این ارزیابی تا سنین سالمندی ادامه دارد.
عضو هیات علمی گروه آموزشی شنوایی‌شناسی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، اعلام کرد: در صورت ارزیابی‌ها و ظهور علائم کاهش شنوایی اقدام به موقع در حوزه درمان یا توانبخشی انجام خواهد شد.
انتهای پیام/