روزنامه ایران جمعه: در روزهای اخیر شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت با اهدای جوایز به مستندهای برگزیده به کار خود پایان داد. به عنوان بهترین مستند این جشنواره مستند «عزیز» انتخاب شد که توسط مهدیه‌سادات محور کارگردانی شده است. محور تهیه‌کننده، کارگردان و مدیر خانه هنری - رسانه‌ای دیما است.
مستندهایی از جمله «پا به ماه»، «مادری» و «زندگی آن‌سوی دیوار» در کارنامه محور دیده می‌شود که بسیاری از آنها موضوعاتی در حوزه زنان و خانواده داشته است. به بهانه این جایزه سراغ او رفته‌ایم تا هم درخصوص اثر برگزیده او بیشتر صحبت کنیم و هم از حال و هوای سینما حقیقت از زاویه حضور زنان باخبر شویم.
ضمن عرض تبریک بابت دریافت جایزه، بفرمایید مستند شما در رابطه با چه موضوعی بود؟
مستند «عزیز» قصه پیرزنی ۶۷ ساله است که خانه نیمه‌مخروبه‌اش را آب گرفته. این در حالی است که او سه بیمار در خانه دارد. او باید بار یک خانواده را با تمام سختی‌ها و مشکلاتش به تنهایی به دوش بکشد. ما در این مستند شاهد نهایت پذیرش و ایمان به تقدیر در این زن هستیم. عزیز، ایمان بسیار بالایی دارد و همین رابطه خوب او با خدا، تحمل این شرایط را برایش مقدور کرده است.
برای ساخت چنین مستندی حتماً مشکلات زیادی داشته‌اید...
بله، پیش‌تولید این اثر نزدیک به ۶ ماه زمان برد و لحظات سخت و دشواری را با خود به همراه داشت؛ چرا که جلب اعتماد تمامی اعضای این خانواده و حضور در لحظه لحظه زندگی آنها کار سختی بود، اما خوشبختانه پس از مدتی به دلیل رفت‌وآمدهای زیاد من به منزل این خانواده، آنها مرا به عنوان فردی از خانواده خود پذیرفتند به شکلی که حضور من در آن خانه مزاحمت یا ناراحتی برای شخصی ایجاد نمی‌کرد.
چه چالش‌های دیگری پیش روی شما بود؟
چالش دیگری که با آن روبه‌رو بودیم بیماری کرونا بود؛ چرا که در خانه‌ای کوچک به همراه سه فرد بیمار حضور داشتیم و این کار را برای ما سخت می‌کرد. باید کاملاً مراقب رفت‌وآمدها و رعایت پروتکل‌ها می‌بودیم تا شرایط سخت‌تری را ایجاد نکنیم. علاوه بر این در فیلم ما روایتگر زندگی زنی هستیم که تمام وقت خود را برای خدمات دادن به اطرافیانش می‌گذاشت و لحظه‌ای خارج کردن او از روال زندگی و غفلتش مشکلاتی را ایجاد می‌کرد. به همین دلیل صحبت و خلوت با مادر خانواده کار بسیار سختی بود.
شرایط خاص این خانواده گروه شما را با خود درگیر نمی‌کرد؟
حتماً درگیر می‌کرد. این اثر ۵۲ دقیقه است و باید بگویم ساخت آن برای من و گروهم بسیار سخت بود؛ درگیری دراماتیک و احساسی که با این خانواده پیدا کرده بودیم، وقوع اتفاقات و شرایط موجود را برایمان بیش از پیش ناراحت‌کننده می‌کرد تا جایی که برخی عوامل پس از ضبط نیز همچنان نگران این خانواده بودند و به آنها سر می‌زدند.
سراغ جشنواره برویم. شما شرایط سینما حقیقت را از جهت حضور زنان و همچنین طرح موضوعات زنان و خانواده چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در حوزه مستند، فیلمسازی زنان کارگردان خصوصاً با موضوع زنان، با کم‌کاری‌ها و عدم حمایت‌ها مواجه است و همین امر خودش را در جشنواره‌ها بشدت محسوس نشان می‌دهد. در همین راستا من در زمان دریافت جایزه پیشنهادی مبنی بر راه‌اندازی جشنواره زنان همچون کشورهای دیگر به وزیر ارشاد دادم که امیدوارم مورد توجه قرار گیرد.
در این صورت بودجه متمرکزی برای تولیدات در حوزه زنان و خانواده در نظر گرفته می‌شود و از سوی دیگر این جشنواره عرصه پخش این تولیدات خواهد بود که موجب ایجاد انگیزه برای انتخاب این موضوعات می‌شود.
البته یک نکته فارغ از فضای جشنواره وجود دارد و آن اینکه ممیزی‌هایی که در صداوسیما برای تصویر زن وجود دارد انگیزه انتخاب این موضوع‌ها را به طور کلی کم می‌کند؛ چرا که عرصه پخش عمومی مستندها برای مردم صداوسیما است.
انتهای پیام/