به گزارش ایران آنلاین، رسول معتمدی امید طلایی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های المپیک 2024 پاریس با تأکید روی این موضوع که پزشک معالجش از جراحی که روی آرنج آسیب‌دیده او انجام داده بسیار راضی است، در این خصوص اعتقاد دارد: «با خبر خوشی که دکتر کامرانی پزشک جراحم داد به احتمال زیاد می‌توانم قطعاً از 3 هفته دیگر دوباره روی تخته وزنه‌برداری برگردم.» ما نیز به واسطه اینکه معتمدی یکی از امیدهای اصلی وزنه‌برداری ایران برای کسب سهمیه المپیک و رسیدن به مدال ارزشمند این دوره از بازی‌ها در دسته وزنی 102 کیلوگرم است، پای صحبتش نشستیم تا شرایط حال حاضر او را که در حال عبور از دوره نقاهت و بازگشت به روی تخته است، از زبان خودش بشنویم.
احتمالاً 3 هفته دیگر دست به وزنه شوم
رسول معتمدی با ابراز رضایت از جراحی که روی آرنجش انجام شده است در این خصوص تأکید می‌کند: «چند روز پیش دکتر کامرانی وقتی آتل دستم را باز کرد و معاینات لازم را روی آن انجام داد، خداراشکر از روند بهبودی آرنج تازه جراحی شده‌ام خیلی راضی بود. حرف دکتر کامرانی این بود که جراحی روی آرنجت جواب داده و بافت‌های عظلانی آسیب دیده عالی جوش خورده و در حال ترمیم شدن است. من از روزی که آسیب دیدم تمرینات بدنسازی با وزنه را کنار نگذاشتم و با دستی که آسیب ندیده بود کارهای تقویتی را در دستور کار داشتم. فقط زمان جراحی و بعد از آن چند روزی را که استراحت مطلق بودم دست به وزنه نزدم. اما بعد از آن هم دوباره تمرین با وزنه را در دستور کار قرار دادم. دکتر کامرانی هم معتقد بود به همین دلیل آرنجت روند بهبودی قابل قبولی داشته است.»
معتمدی در مورد زمان بازگشتش روی تخته نیز معتقد است: «احتمالاً تا 3 هفته دیگر می‌توانم تمرینات با وزنه را شروع کنم تا همزمان با تقویت آرنجم، حرکات تخصصی وزنه‌برداری را هم انجام دهم. خداراشکر آسیب‌دیدگی آرنجم به اندازه‌ای نبود که مجبور شوم با دنیای قهرمانی در اوج خداحافظی کنم. فرصتی را که از دست دادم یک نشانه و حکمتی از سوی خداوند می‌بینم که باعث شد من بیشتر حواسم به خودم باشد و خیلی به توانمندی و قدرت جوانی‌ام مغرور نشوم.»
می‌توانم به آسیایی کره برسم
دارنده نشان طلای بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی درخصوص اینکه آیا می‌تواند به رقابت‌های آسیایی کره‌جنوبی که گزینشی المپیک 2024 است برسد یا نه معتقد است: «من اگر بلافاصله دستم را به تیغ جراحی سپردم فقط و فقط دلیل اصلی‌اش این بود که از کورس رقابت برای کسب سهمیه ورودی به المپیک عقب نمانم. به همین دلیل الان هر کاری نیاز باشد انجام می‌دهم تا طبق زمانبندی که پزشک معالجم در نظر گرفته برگردم به شرایط ایده‌آل برای وزنه زدن و تمرین کردن. شک ندارم با برنامه‌ریزی که مد نظر دارم می‌توانم به آسیایی کره جنوبی برسم. من برای وزنه زدن در این رویداد لحظه‌شماری می‌کنم و امیدوارم بتوانم با قدرت روی تخته برگردم و دوباره در این رویداد به عنوان مدعی توانم را به رخ رقبا بکشم.»
مثل آب خوردن در کلمبیا قهرمان می‌شدم
معتمدی سطح کیفی مسابقات دسته 102 کیلوگرم جهانی کلمبیا را پایین‌تر از بازی‌های کشورهای اسلامی و جهانی سال قبل ارزیابی می‌کند: «من با آمار ثابت می‌کنم که سطح کیفی و رکوردی مسابقات دسته 102 جهانی کلمبیا پایین‌تر از بازی‌های همبستگی قونیه و رقابت‌های جهانی 2021 تاشکند بود. البته این موضوع باعث سوء‌تفاهم قهرمانان عزیز این دسته وزنی نشود. من از این باب می‌گویم سطح کیفی این دسته وزنی پایین بود چون خودم در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی با مجموع 400 کیلوگرم طلایی شدم و در جهانی سال قبل هم با مجموع 397 کیلوگرم به قهرمانی رسیدم. اینجا در کلمبیا هم اگر آسیب نمی‌دیدم مثل آب خوردن طلایی می‌شدم. اما باز هم خوشحالم که رضا دهدار عزیز در غیاب من موفق شد بدرخشد و مدال جهانی ما در این دسته المپیکی را حفظ کند. اگرچه نتیجه تیمی از نگاه کارشناسان در کلمبیا ضعیف بود. اما حقیقتاً می‌دانم که بچه‌ها کم فروشی نکردند و هرچه زور داشتند زدند تا افتخارآفرین باشند. فدراسیون هم برای ما خیلی زحمت کشید. اما خب تقدیر این بود که برای ما در کلمبیا نتایج اینگونه رقم بخورد.»
ZOOM
معتمدی با تقدیر ویژه از سجاد انوشیروانی سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری بابت حمایت و پیگیری ویژه‌ای که برای درمان آسیب‌دیدگی‌اش داشت، می‌گوید: «دکتر انوشیروانی که در این مدت به من لطف ویژه‌ای داشت و همه جوره من را حمایت کرد. اما سوای او و دکتر داودی باقری (نایب رئیس پیشین وزنه‌برداری) که وظیفه‌ای نداشت اما تا اتاق عمل بالای سرم بود و من را حمایت کرد، هیچ انرژی مثبت و حمایتی از سوی مسئولان ورزش و کمیته ملی المپیک ندیدم. واقعاً اینگونه بی‌مهری‌ها است که باعث می‌شود قهرمانان ملی از ادامه مسیر قهرمانی بی‌انگیزه و سرد شوند.»
انتهای پیام/