به گزارش ایران آنلاین، اگر با ارفاق، دعوای اولیه براندازان بر سر منشور مهسا و خروج نازنین بنیادی از آن را نادیده بگیریم، خروج حامد اسماعیلیون قطعا مرگ این منشور و اتحاد را اعلام کرده و دیگر حتی یک پوسته برای ظاهر نمایی هم باقی نمانده است.
«منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی» یا به اختصار «مهسا»، در روز ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ توسط رضا پهلوی، حامد اسماعیلیون، مصی علینژاد، نازنین بنیادی، شیرین عبادی و عبدالله مهتدی امضا شد.
آن‌ها اعلام کردند که راه گذار از جمهوری اسلامی ایران، سه عامل همبستگی، سازماندهی و مبارزه‌ی مستمر است. اما جدای از آنکه این ادعا توهمی بیش نیست، در این میان هیچ کدام از این سه عامل دیده نمی‌شود؛ به ویژه همبستگی.
قبل از امضای منشور ادعایی توسط براندازان، یک روز پیش از حماسه مردم ایران در ۲۲ بهمن، چهره‌های اپوزیسیون خارج نشین، نشستی برای همبستگی در دانشگاه «جرج تاون» برگزار کردند.
قرار بود در این نشست، ۸ نفر از چهره‌های برانداز حاضر شوند که این افراد عبارتند از: حامد اسماعیلیون، مصی علینژاد، شیرین عبادی، علی کریمی، گلشیفته فراهانی، عبدالله مهتدی و نازنین بنیادی.
دعوا، سهم خواهی و اختلاف میان براندازان به حدی شدید بود که در همان ابتدا، ۴ نفر از ۸ نفر، یعنی نصف آن‌ها حتی برای ظاهر نمایی هم که شده، در نشست همبستگی حاضر نشدند. در نشست دانشگاه جرج تاون فقط رضا پهلوی، نازنین بنیادی، حامد اسماعیلیون و مصی علینژاد، حضور یافتند.
منشور تجزیه
بعد از انتشار این منشور، انتقادات فراوانی به آن وارد شد؛ به طوری که بخشی از ملی گرایان آن را بجای آنکه منشور همبستگی بدانند، منشور تجزیه ایران معرفی کردند. زیرا در این منشور نه تنها نامی از ملیت ایرانی و زبان فارسی به عنوان زبان ملی ایرانیان به میان نیامده است؛ بلکه ایران را کشوری چند ملیتی معرفی کرده و موضوعی از تمامیت ارضی و یکپارچگی ملت ایران به چشم نمی‌خورد. همچنین درخواست تحریم بیشتر مردم ایران و حمله نظامی به کشور، از دیگر درخواست‌های چهره‌های امضا کننده منشور مهسا بوده است. نکته دیگر تجزیه طلبانه بودن این منشور، حضور عبدالله مهتدی، سرکرده گروه تروریستی و تجزیه طلب کموله است.
فروپاشی منشور
منشور مهسا از ابتدا شکل نگرفته، فرو پاشیده بود. از بین ۸ مدعی براندازی، نام ۲ نفر آن‌ها یعنی علی کریمی و گلشیفته فراهانی در میان امضا کنندگان نبود. بعد گذشت مدتی کوتاه از امضای این منشور، نازنین بنیادی که به طور مرتب در توییتر فعالیت براندازانه داشت، اکانت توییتری خود را بست و عملا او نیز از این جمع خارج شد.
اندکی نگذشت که در اوایل اردیبهشت ماه جاری، حامد اسماعیلیون که برخی او را رهبر اپوزیسیون خارج نشین می‌نامیدند، از این منشور خارج شد.
او در خصوص خروج از این منشور گفت «متاسفانه کار در گروه همبستگی به خوبی پیش نرفت. گروه‌های فشار از بیرون از جمع با شیوه‌های غیردموکراتیک می‌کوشیدند مواضع خود را بر جمع تحمیل کنند. تحمیل نظر در دموکراسی نمی‌گنجد و توافق اعضای گروه، نه فقط عضوی از آن، از شرایط حرکت دموکراتیک است.» اسماعیلیون در مصاحبه با اینترنشنال، دیکتاتوری رضا پهلوی را عامل این تصمیم دانست و گفت که «نظر پهلوی مخالف نظر اکثریت جمع بود. او بحث‌های درون این شورا را به بیرون انتقال می‌داد.»
حامد اسماعیلیون در توییتر خود نوشت «از ابتدا مشکلات و موانع در راه سازماندهی و طراحی و اجرای طرح‌های عملی در گروه همبستگی سر بر آوردند» و اعتراف کرده که عملا هیچگاه همبستگی شکل نگرفت که حال بخواهد فرو بپاشد. او همچنین خوشبینی به این منشور را «بی‌فایده» توصیف کرد و از «شعله ور شدن آتش دعواها» خبر داد.»
اگر با ارفاق، دعوای اولیه براندازان بر سر منشور مهسا و خروج نازنین بنیادی از آن را نادیده بگیریم، خروج حامد اسماعیلیون قطعا مرگ این منشور و اتحاد را اعلام کرده و دیگر حتی یک پوسته برای ظاهر نمایی هم باقی نمانده است. این منشور در روز ۴۳ ام فروپاشید و کسانی که حتی نتوانستند کنارهم ۴۳ روز ظاهر نمایی کنند، می‌خواستند یک حکومت ۴۳ ساله را براندازی کنند.
انتهای پیام/