روزنامه ایران: قرار است علاوه بر زبان انگلیسی، 6 زبان دیگر نیز به صورت انتخابی در مدارس آموزش داده شود. درصورت اجرای این طرح، دانش‌آموزان می‌توانند یکی از این زبان‌ها را برای یادگیری انتخاب کنند. موضوع آموزش زبان‌های خارجی در بسیاری از کشورها مورد توجه است. بعضی از کشورها ۱۵ تا ۲۰ زبان خارجی انتخابی و اختیاری دارند و دانش‌آموزان می‌توانند بر اساس علاقه‌شان این زبان‌ها را انتخاب کنند. بحث افزایش زبان‌های متعدد خارجی در مدارس کشور در حالی اتفاق می‌افتد که چندان رضایتی از خروجی آموزش زبان انگلیسی و عربی وجود ندارد. همچنین، اگرچه یادگیری زبان‌های مختلف در مدارس، قرار است کاملاً انتخابی باشد ولی همین موضوع اگر با مدیریت درست همراه نباشد، می‌تواند یکی از عوامل افزایش بی‌عدالتی آموزشی شود. به گفته رئیس سازمان پژوهش، قرار است آموزش زبان‌های خارجی به آموزشگاه‌های خارج از مدرسه سپرده شود. طبیعتاً در قبال آن هم شهریه قابل توجهی پرداخت خواهد شد. بنابراین، این طرح به نفع دانش‌آموزان طبقه متوسط و بالای جامعه است که می‌توانند در ازای یادگیری زبان در خارج از مدرسه شهریه پرداخت کنند. در حالی که این امکان برای دانش‌آموزان طبقه متوسط رو به پایین و پایین‌تر وجود ندارد.
باید امکان آموزش زبان برای همه دانش‌آموزان فراهم شود
درباره جزئیات آموزش زبان‌های خارجی در مدارس، با رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی گفت‌و‌گو کردیم. حجت‌الاسلام والمسلمین علی لطیفی در این‌باره به «ایران» گفت: اصل این مسأله، طبق مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش است. پیشنهاد اضافه شدن برخی از دروس از جانب ما بود ولی مصوبه از سوی شورای‌عالی آموزش و پرورش بود.
به گفته لطیفی، ذهنیت کلی‌ای که بر اجرا حاکم است این است که سازمان پژوهش، تولیدکننده بسته‌های آموزشی و کتاب‌های درسی این زبان‌هاست؛ یعنی سازمان استانداردها را مشخص می‌کند و مجموعه‌هایی که توان تولید دارند باید به میدان بیایند و کار تولید را انجام دهند. سپس، سازمان بررسی و نظارت می‌کند و تأییدیه ارائه می‌دهد. این فرایندی است که برای برنامه‌ریزی و تولید محتوا، فارغ از اجرا در نظر گرفته شده است.
وی خاطرنشان کرد: نگاه کلی این است که با این چهارچوب و روش بتوانیم به آموزش زبان‌های خارجی تنوع دهیم.
در بخش آموزش زبان‌های گوناگون در مدارس، طبیعتاً محدودیت‌ها و مشکلاتی وجود دارد. معاون وزیر آموزش و پرورش در این زمینه گفت: ذهنیت و پیش‌بینی کلی‌ای که حاکم بر اجراست، این است که آموزش و پرورش شرایطی را فراهم سازد تا حتی کسانی که امکان استفاده از مؤسسه‌های آموزشی غیر از زبان انگلیسی را ندارند، زبان مورد علاقه‌شان را آموزش ببینند. فعلاً امکان آموزش خارج از مدرسه را برای غیر از زبان انگلیسی داریم و برای زبان انگلیسی این‌طور نیست؛ یعنی مدرسه‌ها کماکان کلاس زبان انگلیسی را ارائه خواهند داد. اما برای زبان‌های غیرانگلیسی پیش‌بینی اجرای کلی این است که بسته‌هایی در زمینه آموزش فراهم شود تا دانش‌آموز بتواند با در نظر گرفتن مدرسانی برای رفع اشکال، به صورت غیرحضوری آنها را فرا بگیرد.
لطیفی با اشاره به اینکه استفاده از ظرفیت آموزشگاه‌های بیرونی در این طرح مورد تأکید است، توضیح داد: استفاده از ظرفیت آموزشگاه‌های بیرونی در نظر گرفته شده، اما استفاده از این ظرفیت‌ها به این معنا نیست که دانش‌آموزان بخواهند کل کلاس‌ها را در آموزشگاه بگذرانند یا مجبور شوند هزینه‌هایش را بپردازند. بلکه این به مثابه یک امکان و فرصت است که بشود از آن استفاده کرد. در زمینه اجرا هنوز تدابیر جدی و کامل اندیشیده نشده و چهارچوب‌های کلی در حد سیاست مشخص شده است. بایستی به عرصه اجرا برود و در عرصه اجرا یک‌سری از اشکالات مشخص شود تا بتوانیم برای بخش‌های بعدی آن برنامه‌ریزی کنیم. رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در پاسخ به این سؤال که برای اجرای این طرح به تجربه آموزش زبان انگلیسی که هیچ خروجی‌ای هم نداشته، توجه شده است یا خیر، گفت: ناظر به زبان انگلیسی، قرار شد یکی از جلسات شورای‌عالی آموزش و پرورش به بررسی تجارب آموزش زبان انگلیسی در مدارس اختصاص پیدا کند. در حال حاضر نسبت به زبان انگلیسی این پیشنهاد مطرح است که از ظرفیت آموزشگاه‌های بیرون استفاده شود؛ ولی با چند چالش مواجه است، مثل همین مورد که در بحث عدالت آموزشی شما به آن اشاره کردید؛ اگر قرار باشد این‌طور شود قطعاً تفاوتی بین کسانی که توان پرداخت مالی دارند و کسانی که این امکان را ندارند پیش خواهد آمد. تصمیم‌گیری درباره آن به جلسات دیگری موکول شد تا بیشتر بررسی شود.
وی درباره اینکه زبان عربی در مدارس به عنوان درس ضروری آموزش داده می‌شود، اما در لیست زبان‌های خارجی برای دانش‌آموزان نیز وجود دارد، گفت: زبان عربی دو وجه دارد؛ یک‌وجه آن عربی به عنوان زبان قرآن و دین ماست. درواقع مأموریت درس عربی عمومی این است که دانش‌آموزان با زبان دین خود و در حد آیات و احادیث ساده ارتباط برقرار کنند. اما مأموریت دیگر زبان عربی به عنوان زبان خارجی که مورد تأیید مصوبه ماست، به عرصه ارتباطی معطوف می‌شود و برای مثال به منظور برقراری روابط تجاری به زبان عربی مورد نیاز است.
انتهای پیام/