گروه سیاسیایران آنلاین، زمانی که سپاه رسما تشکیل شد، دو ماه و 10 روز از پیروزی انقلاب می گذشت. این نهاد انقلابی هرچند در دوم اردیبهشت 1358 با دستور امام رسما اعلام موجودیت کرد، اما پاسداران یا همان جوانان انقلابی که کمر به حفظ نظام و کشور اسلامی بسته بودند، حتی پیش از تشکیل رسمی سپاه نیز به حوادث مختلف ورود کرده و با ضد انقلاب مبارزه می کردند.
از گنبد تا کردستان
ناآرامی های شهر گنبد کاووس که در تاریخ به عنوان "غائله گنبد" از آن یاد می شود، یکی از همین موارد است که از ششم فروردین سال 58 شروع شد. در این زمان هنوز سپاه به صورت رسمی تشکیل نشده بود، اما بسیاری از رزمندگانی که در برای فرونشاندن این غائله راهی شمال کشور شدند، بعدها همگی به عنوان پاسدار در دفاع مقدس و رویدادهای دیگر شرکت کردند.
در حالی که هنوز گنبد در تب و تاب شروع دومین غائله اش بود، خبر سربریدن 25 پاسدار بومی در مریوان، کشور را به غلیان درآورد (23 تیرماه 1358). در اینجا مجددا پاسداران از شهرهای بزرگی مثل تهران، اصفهان، مشهد و... راهی غرب کشور شدند. اغتششات کردستان بدون توقف تا شروع دفاع مقدس ادامه یافت. چنانچه تا پایان سال اول جنگ، هنوز پاسداران به نامی چون حاج احمد متوسلیان، محمد ابراهیم همت، محمود شهبازی، حسین همدانی و... درگیر مساله کردستان بودند و برخی چون محمد بروجردی و محمود کاوه تا سال ها بعد نیز نتوانستند از مساله کردستان فارغ شوند.
مساله جدایی طلب ها که عموما در نواحی مرزی حضور داشتند، تنها بخش از فعالیت های پاسداران در ماه های اول پیروزی انقلاب را شامل می شد. بخش دیگر مربوط به درگیری با ضد انقلاب و ستون پنجمی می شد که خود را در بین مردم مخفی کرده بودند. تا قبل از 27 مرداد سال 62 که وزارت اطلاعات تشکیل شد، بخش اطلاعات سپاه کار مبارزه با ضد انقلاب را برعهده داشت. بسیاری از پاسداران در درگیری با منافقین یا با ترور عناصر نفاق به شهادت رسیدند.
گردان هایی که لشکر شدند
دفاع مقدس آوردگاه دیگری بود که عملکرد پاسداران را در بوته آزمایش قرار داد. آنها با گردان های نصفه و نیمه به جنگ ورود کردند و در پایان دفاع مقدس، هر استانی برای خود یک لشکر یا حدالمقدور یک تیپ تشکیل داده بود. در کنار گسترش کمی، پاسدارهای جوان آن قدر قابلیت و ابتکار بروز دادند که توانستند به موقعیت های مختلف ورود کنند و در هر موقعیتی نیز موفقیت هایی کسب کنند.
سال 1364، سپاه نیروهای سه گانه خود "هوایی،زمینی و دریایی" را تشکیل داد. کمی قبل از آن و در تاریخ 21 اسفندماه 1363 بود که ایران و دقیق تر بگوییم یگان موشکی سپاه با سکانداری پاسدارهای جوانی چون "حسن طهرانی مقدم" اولین موشک را به سمت بغداد شلیک کردند. هرچند این موشک از لیبی آمده بود، اما سنگ بنای تشکیل نیرویی را فراهم آورد که اکنون با موشک های نقطه زن خود، کابوسی برای هر دشمنی است که فکر تجاوز به ایران اسلامی را در سردارد.
در پایان دفاع مقدس، پاسدارهایی که در قرارگاه برون مرزی رمضان تجربه نفوذ و حضور گاه چند ماهه در خاک دشمن بعثی را کسب کرده بودند، سنگ بنای تشکیل نیروی قدس را فراهم آوردند. نیرویی که پیشتر و با حضور قوای محمد به فرماندهی حاج احمد متوسلیان در سوریه و لبنان، اولین میوه های گسترش تفکر مقاومت را با تشکیل حزب الله لبنان چیده بودند.
سازندگی و بازدارندگی
سال 1379 وقتی که مجلس ششم در یک حرکت سیاسی رای به ادغام جهادسازندگی در وزارت کشاورزی داد، رهبر معظم انقلاب برای جبران این خلاء دستور تشکیل بسیج سازندگی را صادر کردند. این قشر از بسیج توسط پاسدارهایی هدایت می شد که تجربه سال ها حضور در دفاع مقدس و همین طور مهندسی جنگ را پشت سرگذاشته بودند. در کنار بسیج سازندگی، قرارگاه محرومیت زدایی سپاه نیز به امور عمرانی در مناطق محروم و کم برخوردار ورود کرد.
از طرف دیگر، سپاه پس از پایان دفاع مقدس، مسیر حراست از مرزهای ایران اسلامی را اینبار گسترده تر از قبل ادامه داد. حالا باید چتر دفاعی ایران کیلومترها دورتر از خاک اصلی اش پهن می شد تا دیگر دست هیچ متجاوزی به مرزهای کشورمان نرسد. اینجا بود که پرآوازه ترین سردار ایرانی یعنی "پاسدار حاج قاسم سلیمانی" سال های درازی از عمر خود را صرف دورنگه داشتن دست دشمنان از کیان این مرز و بوم قرار صرف کرد.
حاج قاسم و پاسدارهایی چون او، سال ها در کشورهایی چون سوریه و عراق جنگیدند تا دیگر شاهد شعله های جنگ در همدان و کرمانشاه و خرمشهر نباشیم. در کنار جانفشانی هایی که مدافعان حرم انجام می دادند، قدرت موشکی و پهپادی سپاه به چنان قابلیتی رسید که امروز ایران را در زمره چند کشور انگشت شمار صاحب تکنولوژی پهپادی و موشکی جهان قرار داده است.
"پاسدار" چه آن زمان که با یک ژ.3 غنیمتی به مصاف دشمن می رفت و چه اکنون که با پهپادهای پیشرفته لرزه براندام دشمن می اندازد، همواره در صف اول نبرد با دشمنان قرار داشته تا اگر قرار است آسیبی به ایران و مردمش برسد، زهر این آتش را اول او به جان بخرد تا مبادا گزندی به ما برسد.
انتهای پیام/