گروه بین‌الملل ایران آنلاین: آرزوی داشتن پدر و مادر و یک سقف بالای سر یا یک تکه نان گرم در میانه جنگی که ناخواسته بر سرشان بمب و موشک می‌فرستد حالا جایش را به یک حسرت تازه اما عجیب و غریب داده است.
حسرتی که پزشکان بدون مرز که هر روز شاهد نسل‌کشی در غزه هستند از آن حرف می‌زنند و می‌گویند کودکان پنج ساله این سرزمین ، به جای داشتن غذا و آب و خانواده و حتی سرپناه، آرزوی مرگ می‌کنند.
قصه متفاوت بچه‌های غزه
کریستوفر لاک‌یر، رئیس پزشکان بدون مرزخطاب به اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد گفته «کودکانی که از این جنگ جان سالم به در می‌برند، نه تنها زخم‌های قابل مشاهده جسمی خواهند داشت، بلکه زخم‌های نامرئی را نیز تحمل خواهند کرد.»
آقای لاک‌یر ؛ این حرف را در حالی برای اعضای شورای امنیت بازگو کرد، که این کودکان مجبورند برای زنده ماندن بار و بندیل ببندند و از این طرف به آن طرف بروند، آنهم در حالی که مشخص نیست خودشان یا اعضای خانواده آنها زنده بمانند.
رئیس سازمان پزشکان بدون مرز همچنین گفت «مردم غزه به آتش بس نیاز دارند، نه در زمانی که امکان آن وجود داشته باشد بلکه اکنون به آن نیاز دارند. آنها به یک آتش بس پایدار و نه یک دوره آرامش موقت نیاز دارند. هر توافقی کمتر از این سهل انگاری فاحش است.»
طبق گفته‌های توماس وایت، مدیر عملیات‌های اونروا، اثرات منفی به ویژه بر روانشناسی کودکان در غزه افزایش یافته و 9 هزار و 90 کودک دارای اختلالات رفتاری و تروما هستند که بیش از نیمی از کودکان در نوار غزه به دلیل تأثیرات حملات اسرائیل در ماه می به حمایت روانی نیاز دارند.
اشک های بی حاصل و امضاهای مرگبار
واقعیت‌هایی از کودکان غزه و اوضاع و احوال نامناسب آنها که برای خیلی از اعضای این شورا، نگران کننده بود و آنها از ادامه جنگ اسرائیل علیه مردم غزه وحشت زده کرده است.
آوراگی همراه با استرس و نگرانی که اعضای شورای امنیت آن را هر روز با چشم خود می‌بینند اما ترجیح می‌دهند برای حمایت از رژیم صهیونیستی و لابی‌هایشان مهر سکوت بر لب بزنند و مدعی شوند هیچ سندی مبنی بر نسل‌کشی کودکان در غزه ندیده‌اند.
حرف و حدیث‌ها برای آتش‌بس در غزه چندباری راهش به سمت شورای امنیت سازمان ملل کج شد، چندباری هم برخی کشورهای اروپایی در پاریس و قاهره دورهم جمع شدند و چند و چون بر قراری آتش‌بس فوری در غزه را بررسی کردند.
نشست‌هایی که تا کنون هیچ عایدی مثبتی به نفع مردم فلسطین چه در باریکه غزه و چه در گذرگاه رفح نداشته است.
پرشکان بدون مرز معتقدند آمریکا در این نسل‌کشی غیر قابل باور، رژیم صهیونیستی را همراهی می‌کند و از ادامه جنگ علیه مردم غزه حمایت می‌کند.
حرف‌هایی که واکنش رابرت وود، معاون سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد را به دنبال داشت، آقای معاون حرف‌های رئیس سازمان پرشکان بدون مرز را تایید نکرده و گفته: آمریکا اسرائیل را تحت فشار قرار داده تا اجازه دهد کمک‌های بیشتری به غزه ارسال شوند.
این دیپلمات آمریکایی همچنین از اعلام واشنگتن به تل آویو مبنی بر عدم حمله زمینی به رفح در جنوب غزه در غیاب «طرحی قابل اجرا برای محافظت از غیرنظامیان» حرف زده است.
نگرانی برای اسرائیل، غزه چیست؟
بر خلاف صحبت‌های معاون سفیر ایالات متحده در شورای امنیت، اما واشنگتن با آتش بس در هر اقدام سازمان ملل در مورد جنگ اسرائیل مخالف بوده و از حق وتوی خود در این سازمان برای حمایت از شریک سیاسی خود استفاده کرده است.
آمریکا از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون سه قطعنامه برای برقراری آتش‌بس در غزه که در شورای امنیت سازمان ملل مطرح شد را وتو کرده است.
آخرین بار هم در نشست روز سه شنبه گذشته شورای امنیت سازمان ملل، ایالات متحده پیش نویس قطعنامه پیشنهادی الجزایر را که خواستار آتش بس فوری بشردوستانه در غزه بود را وتو کرد.
متن پیش نویس ایالات متحده آمریکا برای وتو طرح آتش بس، البته کمی رنگ و بوی نگرانی از تشدید حملات اسرائیل و تاثیر آن بر منطقه دارد، نگرانی که در لحن جو بایدن رئیس جمهور این کشور در گفتگو با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل هم دیده شد.
به رغم ادعای اسرائیل برای همراهی کردن با طرح آتش‌بس و همراهی آمریکایی‌ها با کشورهایی که خواهان توقف جنگ در غزه هستند، اما ایالات متحده آمریکا به فشار بر طرفین برای دستیابی به توافق ادامه می‌دهد و خواستار افزایش فشار بر حماس برای پذیرش توافق روی میز شد.
دروغ‌های شاخ دار یانکی‌ها
اما نگرانی واشنگتن برای حملات اسرائیل به غزه و رفح و دامن‌گیر شدن تبعات آن در کشورهای منطقه؛ قرار نیست به داد مردم غزه برسد و برای آنها راه گشای آتش‌بس یا رسیدن کمک های انسان دوستانه بین المللی باشد.
بلکه دوستی خاله خرسه آمریکایی‌ها، از جایی نشأت می‌گیرد که نگرانند جایگاه اسرائیل در منطقه متزلل شود و به دنبال آن نفوذ ایالات متحده از منطقه خاور میانه کمتر شود.
در کنار وتو آمریکا، هم پیمان اروپاییش هم برای تصویب قطعنامه آتش بس فوری در غزه سکوت را انتخاب کرد، بریتانیا ترجیح داد عضو ممتنع جمع شورای امنیت باشد.
آتش بس غزه همچنان در یک بام و دو هوای تصویب شدن و نشدن باقی مانده، طرحی که معلوم نیست آخر و عاقبتش با وجود خرابی‌های بیش از حد غزه و نبود زیر ساخت‌های درمانی و آموزشی و حتی نبود آب و غذا به کجا ختم می‌شود .
کودکی؟؟؟؟؟
تنها قربانی این جنگی که اساسش برای تصاحب قدرت است آن هم با ناحق و به زور، فقط بچه‌هایی هستند که به جای اینکه پرنده صلح و دوستی بالای سرشان پرواز کند و آرزوهایشان را بر آورده کند، پرنده مرگ بالای سرشان جولان می‌دهد.
انتهای پیام/