گروه بین الملل ایران آنلاین: اردن، مصر و عربستان سعودی سه کشوری هستند که از نظر فرماندهان نظامی قسام از ابتدای جنگ غزه تا کنون حامی حملات رژیم صهیونیستی علیه غزه بوده اند.
حمایتهایی که از توبره همان سیاست عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل آب میخورد و پشت پرده عایدیاش به منافع مالی و وابستگی سیاسی و حتی اقتصادی برمیگردد.
بنای این عادی سازی روابط، در جریان امضای معاهده کمپ دیوید گذاشته شد. روزی که انور سادات فراموش کرد بر سر مسلمانانی که در همسایگی کشورش زندگی میکنند چه آمده و با امضای روابط مصر و اسرائیل و فشردن دست دوستی بین این دو چه بر سر فلسطینی ها خواهد گذشت.
چند سال بعد ، مصر، اردن، کشورهای شمال آفریقا، عربستان سعودی و برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هم دنباله رو قاهره، برای ارتباط گیری بیشتر با تلاویو آن هم از نوع حسنهاش به صف شدند.
خیانتی که از زمان پایان جنگ جهانی اول، برای نشان دادن وفاداری به جریانهای قدرت بین المللی در اوج بود و البته هم چنان هم ادامه دارد و بسیاری از رهبران کشورهای عربی عرش و حکومت خود را وابسته به حمایت استعمارگران دیرینه می دانند.
بعد از شروع نبرد 7 اکتبر و نسل کشی مردم غزه به دست اسرائیل، کمکم سر وصدای همراهی با سیاستهای رژیم صهیونیستی در قبال مردم فلسطین اشغالی به ویژه کرانه باختری رود اردن، از آمریکا و قلب قاره سبز بلند شد تا هرکجا مینشینند ادعا کنند رفتار اسرائیل در جنگ غزه موازی با قوانین بینالمللی است و جنایتی را مرتکب نشده است.
هر چند تا کنون حملات چندین و چندساله اسرائیل به مردم غزه، صدای اعتراض همین کشورهای حامی رژیم صهیونیستی را چندباری درآورد، اعتراضی که البته بارها ثابت کرده پوچ است و برای توجیه کردن خیانتهایشان در میان اذهان عمومی و جهانی مطرح میشود.
از ابتدای جنگ اسرائیل علیه غزه، شایعات مختلف کمک های مالی و تسلیحاتی بسیاری از کشورها به رژیم اشغالگر قدس رنگ و روی حقیقت به خودش گرفت و نشان داد اگر چه با دست پس میزنند اما دلشان با اسرائیل است.
آنطور که یکی از فرماندهان نظامی حماس گفته، برخی کشورهای منطقه در حال خیانت به آرمان فلسطین هستند و پهپاد ها و موشک های یمن که به سمت اسراییل شلیک شده است را همین کشورهای منطقه به نفع اسرائیل منهدم کرده اند.
یمنی که این روزها ثابت کرده پای کار دفاع از مردم غزه است و علیرغم سیاست کشورهای عربی برای حمایت از اسرائیل ترجیح داده خلاف جهت آب شنا کند و تنگه باب المندب و دریای سرخ را برای اسرائیلی ها و حامیانش به کارزاری دشوار تبدیل کند.
خبرهایی که کهنه نمیشود و هربار با اسم و عنوانی جدید سر خط خبرهای نبرد خونین رژیم صهیونیستی میشود، یکبار پای دلارهای آمریکایی را وسط میکشد یکبار هم تفنگ ها و تانکهایشان راهی میدان جنگ میشود.
عطوان تحلیلگر معروف جهان عرب با اشاره به اقدام سه کشور عربی در کمک به رژیم صهیونیستی برای مقابله با ارتش یمن، گفته؛ در شرایطی که برادران یمنی تاوان مالی و انسانی سنگینی به سبب بستن دریای سرخ به روی کشتیهای اسرائیلی میدهند، برخی کشورهای عربی مانند امارات، عربستان و اردن با گشودن گذرگاه زمینی دوبی - حیفا هر آنچه رژیم اشغالگر از کالاها و غذاهای تازه نیاز دارد و با قیمت کمتر به این رژیم میرسانند.
نبردی که این تحلیلگر مشهور از آن حرف میزند چند وقتی است در دریای سرخ حسابی بالا گرفته و اجازه نمیدهد کمکهای کشورهایی مانند ترکیه و چند کشور دیگر به دست مردم غزه برسد.
آقای عطوان این نکته را هم متذکر شده که برخی از دولتها، خیانتکارند و به دلیل وابستگی و اسارت کاری انجام نمیدهند. اما در مقابل سکوت کشورهای عربی و اسلامی و باز کردن مسیر زمینی برای ارسال کمک به اسرائیل، یمنیها راه را برای کشتیها به مقصد اراضی اشغالی در بابالمندب بسته اند.
بر اساس گزارشی که یک روزنامه نگار ترکیهای منتشر کرده ، ۲۶۰ کشتی باری تجاری از مقصد ترکیه به اسرائیل فرستاده شده، او همچنین در یکی از شبکه های اجتماعی نوشته؛ اگر چه ما به صورت شفاهی از فلسطین حمایت میکنیم و با نسلکشی غزه مخالفیم، اما در حقیقت با ۲۷۲ کشتی به اسرائیل خدمات لجستیکی ارائه می دهیم.
ادعای این روزنامهنگار ترکیهای در حالی مطرح میشود که طی مدت 5 ماه حملات شدید اسرائیل در غزه، رجب طیب اردوغان بارها لب به حمایت از غزه باز کرده و گفت: آنکارا ممکن است در واکنش به جنگ غزه «در صورت لزوم به روشهای نظامی» متوسل شود.
دوستی خاله خرسه ترکیه برای مردم غزه، البته پیش از این نسخهاش برای سوری ها هم پیچیده شده بود، آنکارا بارها در میانه جنگ داعش با ارتش سوریه، اعلام کرد با علمیاتهای تروریستی این گروهک مخالف است، اما از سویی دیگر مسیرهای انتقال انرژی خود برای ارسال کمک های غذایی و نظامی برای داعش را باز کرده بود و مرزهایش برای تروریستها یک حاشیه امن به حساب میآمد.
حالا این روزها دورهمی کشورهای عربی و اسلامی در ریاض و قاهره و ... برای تصمیم گیری در خصوص جنگ غزه، نقل محافل سیاسی دنیا شده، محافلی که شاید یکی از سیاستهایش پاک کردن غبار خجالت از روی غیرت عربیشان است.
و آنچه تا کنون از این نشستهای پر زرق و برق برای غزهای که شبیه به تلی از خاک است، بیرون آمده بیانیههایی است که اگرچه اسرائیل را محکوم میکند و برای تشدید جنگی که خودشان در آتش آن هیزم ریختهاند و برای توقفش باید و نباید تعیین میکنند، اما تنها عایدیاش این است؛ شمشیر معروف عربی دیگر قدرتی ندارد.
انتهای پیام/