به گزارش ایران آنلاین، در این روزهای پرالتهاب کشور بازار شایعات و دروغپراکنیها داغ است. لشگری از رسانههای معاند در داخل و خارج از این مرزها، بی وقفه به پمپاژ اخبار دروغین و تحلیلهای بی اساس میپردازند تا آتش آشوب و اغتشاش در کشور را روشن نگه دارند. در همین راستا این بار مجله فرانسوی «تلهراما» در یک اقدام مضحک، با انتشار تصویر گلشیفته فراهانی و زهرا امیر ابراهیمی در یک قاب همراه با تیتر «این یک شورش نیست، یک انقلاب است» مدعی شده است این دو بازیگر سابق سینما و تلویزیون ایران، قربانی ظلم و تبعید توسط جمهوری اسلامی هستند! ادعایی واهی و بی اساس که مشخص است تنها هدفش تشویش اذهان عمومی و تهییج مردم است.
در حالی عنوان «این یک شورش نیست، یک انقلاب است» روی جلد این مجله به چشم میخورد که وقایع اخیر رخ داده در کف خیابانهای ایران چیز دیگری را نشان میدهد. اتفاقات هفته گذشته در کرج تنها یک مورد از موارد بسیاری است که چهره واقعی به ظاهر معترضین این روزها را آشکار میکند. از به شهادت رساندن و برهنه کردن یک بسیجی تا شکنجه مامورین زخمی نیروی انتظامی و آسیب رساندن به اموال عمومی همه و همه به خوبی نشان میدهد که بر خلاف نوشته این مجله،این چیزی فراتر از یک شورش است و کشور با وحوشی طرف است که رسانههای بیگانه نظیر این مجله فرانسوی هرگز از عهده تطهیر آنان برنمیآیند.
اما در خصوص زهرا امیر ابراهیمی، باید دید ظلمی که این مجله آن را به جمهوری اسلامی نسبت میدهد در واقعیت از سوی چه کسانی بر او تحمیل شده است. زهرا امیرابراهیمی زمانی بازیگر تلویزیون بود و در سال ۱۳۸۵ با سریال پرمخاطب «نرگس» به شهرت رسید. در همان سال اما ماجرای تلخی برای او رقم خورد که حواشی زیادی بدنبال داشت. انتشار فیلمی از خصوصیترین بخش زندگی او مسیر زندگیاش را به کلی تغییر داد و او بدنبال این اتفاق ایران را ترک کرد و به فرانسه رفت. او ۱۲ سال بعد از این ماجرا، در مصاحبهای با شبکه امبیسی پرشیا، صراحتا اعلام کرد پخش این فیلم توسط «مجید ابراهیمی» بازیگر سینما و تئاتر انجام گرفته است. حال سوال اینجاست در کجای این ماجرا ظلمی از سوی جمهوری اسلامی متوجه او شده است. شروع ماجرا که توسط یکی از همصنفان خود او رقم خورد و در ادامه در همان سالها طیف مذهبی جامعه که حامیان اصلی جمهوری اسلامی هستند با توجه به حرمت تماشا و انتشار این دست فیلمها در احکام اسلامی، تا جایی که میشد از انتشار آن جلوگیری کردند در حالی که آبروی او در بین افرادی که هیچ قید و بندی نداشتند دست به دست میشد. پس از این ماجرا او به خواست خود از ایران رفت چرا که بدیهی است با توجه به شرایط خاص او، ادامه زندگی در ایران برایش سخت بود. میتوان گفت اشتباهات شخص او و شیطنت اطرافیانش، او را به سوی یک مهاجرت اجباری سوق داد و بر خلاف ادعای این نشریه، هیچ تبعیدی در کار نبوده است.
اما امیرابراهیمی در همه این سالها تصمیم گرفت سمت کسانی بایستد که در تباه شدن زندگیاش نقش داشتند. او اخیرا در فیلمی با عنوان «عنکبوت مقدس» که صریحا به مقدسات اسلام توهین میکند به ایفای نقش پرداخته است؛ حالا نیز در حمایت از جریانی قدم برمیدارد که آزادی را در بی قید و بندی میدانند و برای رسیدن به آن بیش از دو ماه است کشور را به آشوب کشیدهاند. حال آن که همین قید و بندها که در غالب احکام اسلامی ظهور پیدا کرده است میتواند از اتفاقات تلخی همچون ماجرای رخ داده برای زهرا امیر ابراهیمی جلوگیری کند.
وضعیت گلشیفته فراهانی دیگر بازیگری که تصویر او روی جلد مجله به چشم میخورد نیز فرق چندانی با امیرابراهیمی ندارد. او زمانی از بازیگران موفق سینمای ایران بود و بارها در جشنوارههای داخلی از سوی جمهوری اسلامی مورد تمجید قرار گرفته بود که از آن جمله میتوان به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «درخت گلابی» اشاره کرد. با این وجود اما او بدنبال ماجراجویی و منافع شخصی خود به هالیوود رفت و در فیلمی با عنوان «یک مشت دروغ» ایفای نقش کرد و بعد از آن مسیری را در پیش گرفت که عملا امکان فعالیتش در ایران به عنوان بازیگر را از دست داد. از ایفای نقش یک روسپی در فیلم «سنگ صبور» تا انتشار فیلم کوتاهی از او و پانزده بازیگر جوان دیگر که نامشان برای نامزدی بخش بهترین بازیگر «جایزه سزار» مطرح شده بود، در حالی که آنها را در حال عریانشدن نشان میداد. البته او بعدها در مصاحبهای با اظهار ندامت از این موضوع اشاره کرد که آن تصاویر به دنبال شیطنت عوامل تولید کننده آن پخش شد.
مسیری که فراهانی پس از گذشت این سالها در پیش گرفت حاصل یک انتخاب است و نه اجبار. انتخابی که او در آن رفتن در پی آرزوهای واهی خود را به ماندن در کنار مردم و ادامه فعالیت در سینمای ایران ترجیح داد.
گویا در شرایط آشفته این روزها، عدهای فرصت را غنیمت شمرده و در پی آنند که تمام اشتباهات ریز و درشت خود را به گردن جمهوری اسلامی انداخته و آن را مقصر تمام ناکامیهای خود معرفی کنند تا شاید بتوانند از این طریق با تحریک مردم بر آتش اغتشاشات کشور بیفزایند.
انتهای پیام/